«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Θέλω!!!

Είναι βράδυ και κάθομαι μπροστά σε μια οθόνη...Νιώθω μια υπερένταση!Νιώθω πως θέλω να κάνω κάτι για να ξεσπάσω!!!!Θέλω να βρω αυτό που θα με ολοκληρώνει...Θέλω να αλλάξω,να αλλάξω τη ζωή μου και να την κάνω καλύτερη!Θέλω να πιάσει μία ξαφνική μπόρα,να βγω έξω για να βραχώ...Να στροβιλίζομαι στη βροχή,να τη νιώσω να διαπερνά τα ρούχα μου!!Και εκείνη τη στιγμή να ζήσω το όνειρο μου!!!Να έρθει ο "πρίγκιπας" του δικού μου παραμυθιού και να μου πει πως με χρειάζεται!!Πως με χρειάζεται επειδή μ' αγαπά!!! Απλά δε θέλω κάποιος να μ' αγαπά επειδή με χρειάζεται...Υπάρχει αυτή η μικρή διαφορά ανάμεσα σ' αυτές τις λέξεις που κάνουν όμως τη ζωή σου τόσο διαφορετική...Θέλω να ξεφύγω από αυτό το καθορισμένο της ζωής...Θέλω να κάνω την υπέρβαση!!Όμως μαζεύονται πολλά "θέλω" που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν και αυτό με φοβίζει...Αυτό που μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα είναι να κλείσω τα μάτια μου και να ακούσω την αγαπημένη μου μουσική!!!Να ακούσω τη μουσική αυτή που ΘΕΛΩ!!!!Και αυτό είμαι σίγουρη πως μπορεί να γίνει!!!