«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Πιάσε με και φύγαμε...

Περίμενε!
Που πας;
Μ' αφήνεις;
Πες κάτι! Εξήγησε μου!
Σου έκανα κάτι;
Μίλα μου!
Σου έκανα κάτι εγώ;
Πιάσε το χέρι μου και έλα να ταξιδέψουμε μέχρι το άγνωστο!
Μαζί!
Μη με παρατάς!
Μη μ' αφήνεις μόνη!
Είναι τόσο έρημα σ' αυτό τον κόσμο!
Πάμε μακριά!
Σ' αυτό το μέρος που οι μόνοι κάτοικοι θα είμαστε εμείς οι δύο!
Θα είναι σβησμένο από το χάρτη!
Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου το!
Θα είναι όμορφο σαν τα γκρι μάτια σου!
Μεγάλο σαν την καρδιά σου!
Θα χωράει μόνο εμάς! Κανέναν άλλο!
Θα έχουμε τους δικούς μας νόμους και κανόνας!
Δε θα επιτρέπουμε σε κανέναν να μπει στον δικός μας κόσμο!
Το μόνο που θέλω είναι να πιάσεις το χέρι μου!
Πιάσ' το και τριγύρισε με στα πιο απόμερα μέρη της γης!
Να είμαστε μαζί!
Μονάχα αυτό θέλω!
Μη μ' εγκαταλείψεις και δε θα σε εγκαταλείψω ούτε κι εγώ!
Μαζί!
Μέχρι το ατέρμονο αύριο!
Μαζί!






                                      Καλό σας βράδυ!
                                             Giwta Ar... :**











Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

"Σ' αγαπώ" τι μεγάλη λέξη!

- Σ' αγαπώ!
- Μ' αγαπάς;
- Ναι!
- Τι λες;
- Ότι σ' αγαπάω, τι δεν καταλαβαίνεις;
- Μα με άφησες!
- Είχες αλλάξει, γι' αυτό!
- Όταν αγαπάς κάποιον δε τον παρατάς! Ακόμη κι αν έχει αλλάξει! Μένεις μαζί του και προσπαθείς να τον βοηθήσεις!
- Δεν μπορούσα!
- Με κοροϊδεύεις; Και τώρα τι ζητάς; Γιατί ήρθες να μου πεις ότι μ' αγαπάς;
- Γιατί το ένιωθα και δεν μπορούσα να το κρατήσω μέσα μου!
- Η αγάπη όμως δεν προδίδει!
- Η αγάπη μπορεί να τα ξεπεράσει όλα!
- Κι εσύ άλλαξες!
- Θα μείνεις τότε μαζί μου να με βοηθήσεις να γίνω όπως παλιά;
- Δεν μπορώ...
- Γιατί;
- Δεν αντέχω!
- Τι είναι αυτά τώρα; Πείσματα;
- Κάποιες πληγές δεν κλείνουν!
- Θα επουλωθούν! Θα βοηθήσουμε κι οι δύο! Κι εγώ! Αυτή τη φορά θα μείνω!
- Δεν έχω όρεξη να περάσω ξανά τα ίδια!
- Μία προσπάθεια! Μόνο μία! Και αν δεν τα καταφέρουμε, τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει!
- Δεν ξέρω...
- Να σε φιλήσω;
- Αν με ξαναπροδώσεις θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια!
- Πολλά δεν είπαμε;
- Θα σε σκοτώσω!
- Μη μιλάς άλλο! Σ' αγαπώ... Αυτό να θυμάσαι!
- Ελπίζω να μην είναι ένα ψέμα!
- Σου υπόσχομαι πως από μένα δε θα ξαναπληγωθείς!
- Μη δίνεις υποσχέσεις! Μη λες μεγάλες κουβέντες που μετά μπορεί να μετανιώσεις!
- Να ζήσουμε το τώρα και να αφήσουμε το μέλλον να 'ρθει;
- Θα το περιμένω!
- Σ' αγαπώ!




Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο σε όσους λένε μεγάλα λόγια που ουσιαστικά δεν έχουν κανένα νόημα!




Καλό βράδυ αλάνια μου!!!
Giwta Ar... :*

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Χρόνια...


Δωσ' μου ένα μέρος να κρυφτώ, να σιγοτραγουδώ 
για όλα αυτά που αδυνατώ, δίπλα μου να κρατήσω.
Ή ένα ψέμα να φορώ, να το 'χω φυλαχτό
μιας και στο κόσμο σας μ' αλήθεια, δεν μπορώ να ζήσω.

Εύκολο να αλλοτριωθώ, να γίνω ένα κι εγώ
μ' όλα τ' άψυχα του κόσμου και να συνεχίσω
να φεύγω απ' τις αναποδιές, να ντρέπομαι το χθες
ψέματα να μου λέω: "Ζωή, εγώ δεν θα λυγίσω..."

Χρόνια.. Χιλιάδες χρόνια, σε περιμένω 
με αλυσίδες, θεριό δεμένο.
Νιώθω πως θα γυρίσεις, για να με λύσεις.
Μη με αφήσεις άλλο, αργοπεθαίνω....

Δωσ΄ μου έναν καθαρό ουρανό, μέσα του να πετώ
γιατί ο κόσμος εδώ γύρω μου έχει αρρωστήσει.
Κρύβεται μέσα στις σκιές, αλλάζει έρωτες
ξεχνάει αγάπες δυνατές, μαζί με κάθε δύση.

Νομίζει κρύβεται η χαρά, μες τα φανταχτερά.
Ψάχνει να βρει με λύσσα, όλα τ' ακριβοστολισμένα.
Όσο για μένα, μη ρωτάς... Δεμένος καρτερώ
εσένα να με σώσεις -τα 'χω εντελώς χαμένα- 

Χρόνια.. Χιλιάδες χρόνια, σε περιμένω 
με αλυσίδες, θεριό δεμένο.
Νιώθω πως θα γυρίσεις, για να με λύσεις.
Μη με αφήσεις άλλο, αργοπεθαίνω....

Χιλιάδες χρόνια σκεπασμένος από χιόνια συμπόνια
και μόνη μου παρηγοριά - να 'ρθουν ξανά τα χελιδόνια.
Ψυχή μου βάστα, τ' αμμόπλαστά τους κάστρα
πέφτουνε ένα-ένα-ένα, όπως στο σύμπαν τ' άστρα.
Ψυχή μου βάστα και άστους να πολυμιλάνε
μ' ό,τι δεν φτάνουν, θα ασχολιούνται και θα σκάνε.

Πώς θα γευτώ αγάπη; Αφού δεν ξέρω ν' αγαπώ.
Είχα ακούσει γι' αυτήνα, μια φορά κι ένα καιρό.
Μ' ακόμα κάτι καρτερώ, ακόμα κάτι περιμένω
εξόριστος στο κόσμο αυτό, με αλυσίδες θεριό δεμένο.

Με πράξεις προσπαθώ κι όχι με στόμα ανοιγμένο
πάντα μια σπίθα να φτάνει, από σβηστό να με κάνει αναμμένο
την ώρα που αργοπεθαίνω, φωνάζω και επιμένω
παραμένω σταθερός σε ό,τι πιστεύω, 
από κανένα δεν παίρνω - στο πλάι μου γέρνω.
Τα κάγκελά σου, δεν μπορούν να με κρατάν φυλακισμένο.

Γλυκό μεθύσι μου, στο γρίφο μου βρήκα τη λύση μου
και το γιορτάζω πετάω, απ' την ανατολή στη δύση μου.
Το κόσμο που γυρνάει κάνω ανάκατο,
μα ακόμα -κοίτα με!- πατώ σε κόσμο υπαρκτό.
Και τα καράβια μου, ναυάγια στο βυθό, μα δεν με νοιάζει
Είναι οι νεράιδες μου εδώ.... Τίποτα δεν με τρομάζει.

Το ποτάμι κυλάει κι όπου θέλει ας με πάει
τη μια με φτιάχνει, την άλλη με χαλάει.
Μα έχω κρυφή ελπίδα, πως ό,τι άσχημο είδα
ίσως να φταίει η χαλασμένη μου πυξίδα.










Αν και φέτος οι Stavento με στεναχώρησαν...αααααχ... <3
Καληνύχτα!
Giwta Ar... :*

Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου 2012

.......:$

Είναι ώρες που τα πόδια σου αδυνατούν να σε κρατήσουν...
Και το μυαλό δεν μπορεί να συγκεντρωθεί...
Είσαι με φίλους και σκέφτεσαι άλλα...
Χαμογελάς μ' αυτές τις σκέψεις και αμέσως μετά ταρακουνάς το κεφάλι σου και αναρωτιέσαι τι ακριβώς κάνεις...
Γυρίζεις στα παλιά ξαφνικά!
Όλα μοιάζουν τόσο ζωντανά που σε κάνουν ίσως για κάποιες ανεπαίσθητες χαρούμενη...
Κι όμως, μόλις συνειδητοποιήσεις τι γίνεται και απομακρύνεις τις σκέψεις αυτές, βυθίζεσαι μέσα στη θλίψη!
Αποζητάς τις παλιές μέρες που περνούσες καλά και βλέπεις τον εαυτό σου όπως είναι τώρα!
Τώρα τι;
Χάθηκες;
Τι κάνεις;
Μοναξιά είναι αυτό που νιώθεις;
Αλλά...τόσοι άνθρωποι που σ' αγαπούν και σε νοιάζονται είναι τριγύρω!
Εθελοτυφλείς;
Τι θέλεις;
Ποιος θα σου το προσφέρει;

Όλα αυτά είναι τόσο γενικά, όμως τόσο μπερδεμένα!
Σίγουρα κανείς από εσάς, τους αναγνώστες μου, δεν κατάλαβε τίποτα από τα παραπάνω!
Αυτά ωστόσο είναι όλα όσα νιώθω!
Ούτε εγώ η ίδια καταλαβαίνω τι νιώθω....
Αυτό το μπέρδεμα είναι μέσα στο μυαλό μου, στο κεφάλι μου, στο στομάχι μου...
Πραγματικά δεν ξέρω γιατί γράφω αυτό το άρθρο..
Ίσως είμαι κουρασμένη...
Ίσως απογοητευμένη...
Ίσως...



Sweet Dreams!! <3
Giwta Ar...





Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Τέλος...Αρχή...

Τέλος...
Όλα έλαβαν τέλος με την έναρξη της σχολικής χρονιάς...
Τέλος το καλοκαίρι!
Τέλος η θάλασσα και ο ήλιος!.. Θ α αρχίσουμε σιγά σιγά να ξεβάφουμε...-.- -.- -.-
Δράμα...
Τέλος τα ξενύχτια μπροστά στον υπολογιστή(τραγικό)
Τέλος τα συνεχόμενα Σάββατα στο κέντρο!
Ακόμη και αυτά τα αηδιαστικά έντομα (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε) θα τα βλέπουμε σπάνια!...(ευτυχώς)
Όλα όσα σηματοδοτούν το καλοκαίρι, τελείωσαν σήμερα!
Τώρα ξεκινούν άλλα...
Πρώτα πρώτα είναι η αρχή του σχολικού έτους!
Η αρχή των μαθημάτων!
Η αρχή του διαβάσματος μήπως και περάσουμε πουθενά του χρόνου!
Η αρχή νέων φιλιών!

Όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν!
Η απόλυτη ξεγνοιασιά τέλειωσε... και θα κάνουμε πολύ καιρό να την συναντήσουμε ξανά!
Όμως και όσα ξεκινούν φέτος θα σταματήσουν κάποια στιγμή!
Θα περάσουν κάποια χρόνια, αλλά πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας!
Και θα καταφέρουμε ό,τι βάλουμε σαν στόχο!
Δεν πρέπει να πτοούμαστε αρκεί να είμαστε συνεπείς!
Οφείλουμε να κάνουμε αυτό που μας αρέσει ακόμη κι αν δε μας προσφέρει κάποιο κέρδος!
Γιατί μία ζωή γεμάτη με πράγματα που αναγκαζόμαστε να κάνουμε, δεν είναι ζωή...







Καλή σας μέρα!
Giwta Ar... :**

Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Φθινόπωρο...

Το καλοκαίρι τέλειωσε κι ας μην μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε...
Ο καιρός συννέφιασε! Τα πρώτα μουντά σύννεφα έκαναν την εμφάνισή τους..
Ήρθε το φθινόπωρο!
"Κρύο, καιρός για δύο" δε λένε;
Πόσο θα ήθελα να ισχύει και για μένα...
Δυστυχώς όμως...
Δεν μπορεί! Κάτι θα έρθει έτσι ξαφνικά... Όχι;
Αυτή η εποχή...τόσο μελαγχολική...μ' αρέσει!
Ένα ζεστό ρόφημα σοκολάτας διαβάζοντας!
γιατί πληροφοριακά, φέτος προβλέπεται πολύ διάβασμα δυστυχώς...:|
Πόσο θα μου λείψουν οι περσινές Τρίτες που πηγαίναμε με την Ελένη στα Starbucks και πίναμε σοκολάτα! ( " μία σοκολάτα φουντούκι παρακαλώ! "χδ)
Κλείνω τα μάτια και προσπαθώ να ονειρευτώ το μέλλον...Δεν μπορώ!
Αρκούμαι στο να κοιτάξω το δροσερό φθινοπωριάτικο απόγευμα ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική!
Αρκούμαι στο να βγω έξω και να με χτυπήσει το αεράκι...
Μόνη! Δε θα χρειαστώ παρέα!
Μόνη με τις σκέψεις!
Σκέψεις που για άλλη μια φορά θα μου κάνουν τη μέρα πιο δύσκολη!
Αλλά δεν πειράζει!
Δεν είναι όλα ρόδινα σ' αυτή τη ζωή!
Τα καλά και τα κακά μας περιμένουν στην πόρτα!
Δε μας τη χτυπάνε!

Καλό φθινόπωρο!
Giwta Ar... :*

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

=)

Καλό σας μήνα αν και καθυστερημένα...
Τι να έκανα; Αφού έλειπα...
Έλειπα, ναι! Διακοπούλες!
Στο Αίγιο... Οι περισσότεροι δεν ξέρετε που είναι, αλλά αν μάθετε και τελικά πάτε, θα μαγευτείτε!
Μία από τις φορές που υπερηφανεύομαι που είμαι Ελληνίδα ήταν αυτή!
Οι διακοπές μου σ' αυτό το υπέροχο μέρος γεμάτο καταπράσινα δέντρα και θάλασσες γαλάζιες χωρίς ίχνος βρωμιάς!
Κολυμπάς και κολυμπάς ώσπου τελικά ξεχνάς να βγεις...
Αχαα.. Κάτι τέτοιο συναίβη και σε 'μένα...
Το θέμα όμως είναι άλλο!
Μπήκε Σεπτέμβρης!
Τι σημαίνει αυτό;
Το καλοκαίρι τελειώνει και τα σχολεία ετοιμάζονται να υποδεχτούν εμάς, τους μαθητές!
Βέβαια μπορούμε να γίνουμε αισιόδοξοι λέγοντας πως είναι ακόμα καλοκαίρι! Έχουμε 35 Αυγούστου!
Δυστυχώς όμως είναι καιρός να καταλάβουμε ότι τώρα.... τα κεφάλια μέσα!
Δευτέρα Λυκείου φέτος!
Μία μικρή προετοιμασία για τις πανελλήνιες, σωστά;
Να το το άγχος πάλι!
Κάνει την εμφάνισή του!
Του είπε κανείς ότι μας έλειψε;;;
Έχει πάρει πολύ αέρα...
Άλλες δύο χρονιές λοιπόν και μετά........ φοιτητική ζωή!!! ( με διάβασμα!)
Λίγη προσπάθεια, λίγη κούραση και μετά ξεκινούν άλλα!!
Ελπίζω να περάσουμε καλά και φέτος... με τους φίλους και συμμαθητές να κάνουν βλακείες!!!χδ








χαχαχαχ καλή σχολικά χρονιά λοιπόν!
Giwta Ar... :*