«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Εδώ ξανά!

Καλησπέρα καλησπέρα...
Νομίζω πως είναι καιρός να γράψω
και μάλιστα να κόψω τα πολλά ποιητικά
των τελευταίων εβδομάδων..
Λοιπόοοοον, καλώς σας βρήκα και πάλι!
Τώρα τελευταία δεν έχω έμπνευση και γι' αυτό αποφεύγω να γράφω..
Βασικά δεν ξέρω...
Είναι φάσεις που απλά θέλεις να κάτσεις στο κρεβατάκι σου και να μη σηκωθείς καθόλου..
Μία τέτοια φάση περνάω κι εγώ τώρα!
Νοιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα...
Το λιγότερο σημαντικό απ' αυτά που δεν μπορώ να κάνω, είναι να κλάψω!
Οκ, λογικό! Στέρεψα..
Από το νήπιο έκλαιγα συνέχεια και μου έβαζαν στοίχημα να μην κλάψω για μία ημέρα! χδ
Ήταν ακατόρθωτο κάτι τέτοιο...
Το πιο σημαντικό απ' αυτά που δεν μπορώ να κάνω;
Είναι να μάθω τα ΑΝΩΜΑΛΑ ρήματα σε -μι...
Τα αρχαία μου 'χουν σπάσει τα νεύρα!
Είναι τόσα πολλά τα γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα που χάνομαι...-.-
Τέλος πάντων...
Πριν λίγο είδα μία ταινία...
The Vow!
Πολύ ωραία αν και νομίζω ότι υπάρχουν πολλές παρόμοιες....:|
Κι εμένα τι με νοιάζει;
Ο πρωταγωνιστής εξάλλου είναι κούκλος... <3
Για τέλος αφήνω τον Παπακαλιάτη...
Αύριο στην Αθήνα για μία μέρα προβολές του "Αν"
Τα έσοδα θα πάνε σε άπορες οικογένειες..
Τελικά υπάρχει ακόμη ανθρωπιά!




Τα φιλιά μου...;)
Καλό βράδυ..
Giwta Ar..:**
                                                       



Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Πιάσε με και φύγαμε!



Δύο λόγια γλυκά..
Αυτό περιμένω!
Λίγο πριν χαθώ, 
τα μάτια σου αναμένω..
Αυτά που θα μου πουν πως μ΄ αγαπάς ακόμη...
Μη με προδώσεις,
όχι ξανά!
Μη μ' αφήσεις μόνη να κοιτάω τ' άστρα!
Έλα να ταξιδέψουμε μαζί...
Πιάσε με και φύγαμε!
Μέχρι το τέλος του σύμπαντος...


Καλό βράδυ!
Giwta Ar...:**


Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Για μένα..

Τα μάτια υγρά..
Κοιτάζω εσένα για να πάρω μία απάντηση.
Δεν παίρνω καμία..
Κοιτάζω τη θάλασσα..
Πως βρεθήκαμε στην παραλία με τέτοιο καιρό;
Ο αέρας έρχεται κρύος και παγώνει τα δάκρυα πάνω στο πρόσωπό μου!
Κοιτάς κι εσύ τη θάλασσα..
Τι το ενδιαφέρον έχει;
Ψάχνω με τα ακροδάχτυλα στην άμμο να βρω ένα πετραδάκι..
Βρίσκω αλλά τι να το κάνω;
Όλες μου οι κινήσεις είναι τόσο επιτηδευμένες!
"Να φύγουμε από εδώ;" με ρωτάς.
"Να φύγουμε να πάμε που;"
Απλά ανασηκώνεις τους ώμους σου και συνεχίζεις να κοιτάς τη θάλασσα..
Παράξενο, αλλά είναι ήρεμη..
Περπατάω ίσια με τα μάτια κόκκινα και φτάνω στο νερό..
Είναι παγωμένο, τα γόνατα μου κόβονται..
Δε νοιώθω όμως εσένα πίσω μου να προσπαθείς να με σταματήσεις!
Αυτό που ζητούσα μια ζωή ήταν κάτι ρομαντικό..
Ένα φιλί κάτω απ' τη βροχή,
ένα "σ' αγαπώ" μετά από τσακωμό,
κάτι τρελό..
Και σιγά σιγά συνειδητοποίησα ότι αυτά συμβαίνουν στις άλλες..
Ότι εγώ θα είμαι αυτή που θα τα ζω μέσα από ταινίες.
Ή από τις ζωές των άλλων..
Προχωράω ευθεία και το νερό έχει φτάσει στο στήθος μου πια!
Δε σταματάω..
Τόσο καιρό έκανα κάτι για σένα..
Τώρα θα κάνω κάτι για μένα..




Καλό βράδυ..
Giwta Ar...:**