«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά».
Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Της ατάκας το ανάγνωσμα..


Λοιπόν...μ ' αυτή την ανάρτηση αποχαιρετώ όμορφα την παλιά μου ζωή και καλοδέχομαι την καινούρια με ανοιχτές αγκάλες.
Βαριέμαι να γράφω τώρα πρόλογο. Ο τίτλος πιστεύω είναι κατανοητός.
Άιντε να δούμε...
(Συγχωρέστε με για οτιδήποτε διαβάσετε. Αν καεί ο εγκέφαλος με όλα τα παρακάτω.. ζητώ πραγματικά ένα μεγάλο συγγνώμη!)


ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ

Καθηγήτρια: Ποιος είπε αυτή τη φράση;
Άννα: Εγώ!
(ενός λεπτού σιγή)
Καθηγήτρια: Ο Γοργίας...


Νίκη: Μισό γιατί μου 'χει ανέβει το καρότο στο λαιμό.
Καθηγήτρια: Ποιο καρότο;
Νίκη: Στο χυμό..
Καθηγήτρια: Ολόκληρο;


Άννα: Μαρία είσαι όμορφη. Τι είσαι; (συντακτικά)
Μαρία: Όμορφη!
Καθηγητής: Ναι, Μαρία είσαι επίσης ψώνιο!


Άννα: Μας μοίραζε φυλλάδια ένας ερμαφρόδιτος.
Μαρία: Και πώς κάνει παιδιά;
Άννα: Μόνος του!


Άννα: Είναι ένα κεφάλι πιο κοντή από 'μένα.
Σοφία: Αααα... ρε! Αυτή δεν υπάρχει!


Καθηγητής: Το ρήμα πάει περίπατο.
Σοφία: Να μου πάρει καραμέλες!
Άννα: Περίπατο πάει, όχι περίπτερο!


Καθηγητής: Άννα, την πλάγια ερωτηματική την έγραψες δύο φορές πλάγια ερωτική!


Καθηγητής: Αυτό δε γίνεται..
Μαρία: Γίνεται! Αφού εγώ το έκανα!


Σοφία: Θα τη χτυπήσει;
Καθηγητής: Όχι, σε τρία λεπτά χτυπάει.


Γιώτα: Είχα πάει σ' ένα γάμο...
Μαρία: Τι;
Γιώτα: Είχα πάει σ' ένα γάμο...
Μαρία: Τι;


Καθηγήτρια:  (καθώς έχουμε ξεκινήσει το διήγημα "Όνειρο στο κύμα")  Ψηλός, μαυρισμένος και με μεγάλα.......... χαρακτηριστικά........ (γέλια εμείς) Δεν εννοούσα αυτό κορίτσια!


Έφη: Αντανακλαστικά μπόμπα, ε;


Καθηγητής: Τρώω πρωί και βράδυ..
Μαρία: Μα δεν τρώτε κύριε, ρέψατε!!


(Ο καθηγητής της Ιστορίας μας παραδίδει το Κρητικό ζήτημα. Κάποια στιγμή σταματάει για να σκεφτεί τι θα πει παρακάτω και το ύφος του θυμίζει πολιτικό.)
Νίκη: Λαέ της Κρήτης!


Καθηγητής: Τα γεώμηλα τι είναι;
Μαρία: Τα μήλα; Τα ξινόμηλα;


(Κάνουμε σύνταξη σε ένα κείμενο των Λατινικών.)
Καθηγήτρια: Το "a quo" ;
Νίκη: Α, πάει μαζί; Μήπως είναι...
Έφη: Τρελός;


Χρύσα: Κάηκε το wifi!


Μαρία: Το "αποκτείνασι" τι σημαίνει;
Καθηγητής: Αυτό που θα κάνω σε 'σένα!
Μαρία: Ααα... (και έτσι κάνει τη μετάφραση)


Νίκη: Στην Ιστορία, αν δεν ξέρω τι να γράψω, θα γράψω τα δικά μου και στο τέλος " Διά την αντιγραφήν, Νίκη Δερμ..."  (έτσι τελειώνει το διήγημα "Όνειρο στο Κύμα"---> Διά την αντιγραφήν, Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)


Χρύσα: Είναι SWAG! Swag attitude!





ΣΧΟΛΕΙΟ 


Καθηγητής Πληροφορικής: Αν γίνεις ανδρολόγος, δε θα έρχεται κανείς!
Γιώργος: Γιατί;
Καθηγητής: Θα σε βλέπουν θηριώδη και θα φοβούνται!
Γιώργος: Τι; Μην τους το ζουλήξω;


(Κάνουμε Λατινικά και η καθηγήτρια προσπαθεί να εξηγήσει σε ένα παιδί ότι η λέξη "ο σύζυγος" υπάρχει στον πληθυντικό.)
Καθηγήτρια: Σύζυγοι υπάρχουν πολλοί!
Γιώτα: Νουνού όμως ένα!


Ελένη: Ο Θουκυδίδης δεν είναι αυτός που καθόταν σ' έναν πύργο;
Καθηγήτρια: Όχι, όχι τον μπερδεύεις με τον Αλκιβιάδη!
Μάνος: Με τη Ραπουνζέλ τον μπερδεύει κυρία! 



Καθηγήτρια: Τι έφερναν στους τάφους τους;
Αλέξης: Ε, καμιά φωτογραφία...
Καθηγήτρια: Ε ναι! Το 431 και κανένα κινητό για να μιλάνε!


Μαθηματικός: Σταύρο, φέτος πρέπει να σοβαρευτείτε!
Σταύρος: Γιατί, πέρυσι δεν ήμασταν χειρότεροι;


(Καθώς κάνουμε "Το αμάρτημα της μητρός μου" στη Λογοτεχνία.)
Καθηγήτρια: Τραυματίστηκε συναισθηματικά!
Ρία: Να βάλει τσιρότο...


(Η καθηγήτρια καθώς βλέπει τα ημερολόγια του σχολείου μας)
Καθηγήτρια: Αυτό είχα εγώ στην Α' Δημοτικού!
Κώστας: Το ίδιο μου έλεγε και η γιαγιά μου!


(Καθώς γράφουμε διαγώνισμα στην Έκθεση..)
Αλέξης: Κυρία, να ρωτήσω κάτι;
Καθηγήτρια: Και να ρωτήσεις, τζάμπα θα 'ναι!
Νίκος: Αφού είναι τζάμπα, ρώτα!


Καθηγήτρια: Η λέξη ξεκινάει με "το"
(Ψάχνουμε εμείς να βρούμε τη λέξη, αλλά τίποτα.)
Καθηγήτρια: Το προλεταριάτο...


Καθηγήτρια: Νίκο κάτσε καλά!
Κώστας: Εμένα κοιτάζει που είμαι όμορφος!
Αλέξης: Το hairstyle μου κοιτάζει!
Σταύρος: Μααα...δεν μπορώ άλλο!
Καθηγήτρια: Δεν είναι του επιπέδου σου, ε;


Καθηγήτρια: Γκίνη, έγραψες 18.4!
-18.4;
-Έγραψε ο Γκίνη 18.4;
-Ρε μαλάκα Γκίνη, έγραψες 18.4;


(Ο Γιώργος εν ώρα μαθήματος ακούει μουσική από τα ακουστικά.)
Ελένη: Γιώργο, χαμήλωσε!
Γιώργος: Ακούγεται;
Βασιλεία: Όλη η τάξη κουνιέται στο ρυθμό σου!


Καθηγήτρια: Μα η Ιατρική, τι Μαθηματικά θέλει;
Μιχάλης: Τι Μαθηματικά; 4 χρόνια βασικό μάθημα!
Γιώργος: Μα αν δε βγάλεις μια καρδιά με εξίσωση...


Ο Μηνάς άφησε τα πράγματά του στο σχολείο και πήγε στο σπίτι του να κοιμηθεί...


Καθηγήτρια: Πες Μάνο!
Γιώργος: Γιώργο με λένε!
Καθηγήτρια: Α ναι μωρέ! Πες Μάνο!


(Ο Γιώργος τραγουδούσε σε μία εφαρμογή του κινητού που ονομάζεται "The Voice" με την ελπίδα ότι θα γυρίσουν και οι τρεις κριτές. Εκείνη την ώρα έμπαινε η καθηγήτρια στην τάξη.)
Γιώργος: Κυρία, το show μου δεν ήταν απολαυστικό;
Καθηγήτρια: Δεν πειράζει, εγώ τραγουδάω χειρότερα!


Καθηγήτρια: Α, ναι! Αυτό το γράψατε οι περισσότεροι στις εκθέσεις σας! (το ξανασκέφτεται)
Οι περισσότεροι... τρεις από τους τέσσερις!


Αλέξης: Όλα τα μοντέλα εδώ έχουμε μαζευτεί!
Καθηγήτρια: Όλα τα χαλασμένα μοντέλα...





Για το τέλος θέλω να γράψω μια τελευταία φορά πόσο λατρεύω τα κορίτσια του Γθρ1 και να πω πως μια καινούρια ζωή ανοίγεται μπροστά μας, όποια κι αν είναι αυτή. Αυτό το καλοκαίρι ανοίξτε μπουκάλια, χορέψτε στα τραπέζια, ξεσαλώστε και μην αφήσετε κανέναν μα κανέναν να σας το χαλάσει. Φτιάξτε τη ζωή που ΕΣΕΙΣ θέλετε και μην αρκεστείτε σε τίποτα λιγότερο... Σας αγαπάω πολύ!



Καλό βράδυ..
Giwta Ar..:**







Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Κάνω come back.........


......... που λέει και το άσμα.
Επέστρεψα λοιπόν. Μετά από πολύ κόπο αίμα δάκρυα κ' ιδρώτα , επέστρεψα στην μπλογκόσφαιρα!!!
Τέλειωσαν οι Πανελλήνιες επιτέλους. Με κούρασαν, με άγχωσαν, με εκνεύρισαν, αλλά ευτυχώς ήρθε το τέλος τους γιατί άρχισαν να ανάβουν τα λαμπάκια μου.
Τα πήγα αρκετά καλά μπορώ να πω. Μεγάλη απογοήτευση πήρα από τη Λογοτεχνία και την Ιστορία. Από τη Λογοτεχνία γιατί είναι το αγαπημένο μου μάθημα και από την Ιστορία επειδή είναι μάθημα βαρύτητας. Αλλά κατά τα άλλα καλά!
Όταν άρχισαν οι εξετάσεις, πήγαινα τόσο χαλαρά που με θαύμαζα! Ακόμα και στα Μαθηματικά που δεν ήξερα τι θα αντικρίσω και, παρά το διάβασμά μου, πήγαινα με το σταυρό στο χέρι, με εξέπληξα! Εντάξει, τα θέματα ήταν βατά σε σχέση με πέρυσι που τους είχαν χτυπήσει αλύπητα. Αφού λοιπόν μου βγήκε το 2ο θέμα, πάω στο 3ο το οποίο πάλι μου έβγαινε. Γύρισα στην πρώτη σελίδα για να δω ημερομηνία και να σιγουρευτώ πως πρόκειται για το σωστό διαγώνισμα. Μου φαινόταν πολύ παράξενο.
Και τέλειωσε η πρώτη εβδομάδα με τα δύο αυτά μαθήματα. Η δεύτερη εβδομάδα περιελάμβανε Αρχαία, Λογοτεχνία και Λατινικά. Ε τώρα αρχίζει το άγχος. Τα Αρχαία ήταν πάλι σχετικά εύκολα, αλλά στη Λογοτεχνία μας την έκαναν την έκπληξη και έβαλαν τσιμπημένα θέματα. Και εγώ.... σαν να έπεσε κουρτίνα μπροστά μου. Παίρνω τα θέματα, βλέπω την πρώτη ερώτηση που ήταν προβλέψιμη, και στο μυαλό μου....ERROR. Ε, από 'κει και πέρα χάθηκε η μπάλα. Κάτι κατεβατά έγραφα, αλλά ένας Θεός ξέρει τι περιέχουν αυτά τα κατεβατά..
Και φτάνουμε στα Λατινικάαααα...... Στα Λατινικά υπήρχε το άγχος του "πρέπει να γράψω 20".  Πήγα στο σχολείο με άγχος και μετά έφυγα πάλι με άγχος. Μέχρι να δω τις απαντήσεις..Πήγα στο φροντιστήριο και οι καθηγητές έβλεπαν ότι σε λίγο θα λιποθυμούσα απ' το άγχος.. σιγουράκι! Δε λιποθύμησα, ούτε έγραψα 20, αλλά ένα 19.4 το έχω. Γιατί αν δεν έγραφα καλά στα Λατινικά, στην Ιστορία θα πήγαινα επαναληπτικές. Απλά σε μαθήματα που μου αρέσουν και τα οποία διάβασα περισσότερο απ' όλα όλη τη χρονιά, αν δεν έγραφα καλά θα μου στοίχιζε! Το ότι ανταμείφθηκα στα Λατινικά και στα Μαθηματικά με κάνει πολύ χαρούμενη. Για τη Λογοτεχνία εντάξει, την έκλαψα αλλά τα πράγματα δεν αλλάζουν.
Και τέλος η Ιστο...Ιστο...ρία. Που τη σιχαίνομαι. Που βλέπω το βιβλίο και βγάζω φλούμπες. Που ακούω για Βενιζέλο και σκέφτομαι "έλεος πια. Ευεργέτης ευεργέτης αλλά μας τα 'κανε πλανήτες!". Καλά, δεν έχω να πω κάτι για το συγκεκριμένο μάθημα. Πάντα το απεχθανόμουν και θα συνεχίσω να το απεχθάνομαι. Είναι το μόνο από τα μαθήματα που νιώθω πως δεν μου προσέφερε απολύτως τίποτα! Ακόμα και η φιλοσοφία που κάναμε στα Αρχαία, μου άφησε κάτι! Η Ιστορία όμως..σε λίγο δε θα θυμάμαι ούτε ημερομηνίες ούτε τίποτα.
Οικονομία δεν έδωσα, οπότε οι Πανελλήνιες τέλειωσαν για 'μένα την Τρίτη. Ή μάλλον... το άλλο Σάββατο τελειώνουν γιατί θα δώσω και Αγγλικά.

Και αφού κλάφτηκα λίγο την Τρίτη, αποφάσισα μέχρι τις ενδοσχολικές να ζήσω τη ζωή μου.... Πηγαίνω από καναπέ σε καναπέ. Εντάξει, μην είμαι υπερβολική. Την Τετάρτη πήγα θάλασσα και κάηκα αντί να μαυρίσω -πρώτη φορά στα χρονικά- και είμαι με τις κρέμες ανά χείρας. Μα κάθε πέντε λεπτά έβαζα αντηλιακό.. τι σκατά; Επειδή παίρνω εύκολα χρώμα, δεν έχει νόημα να μη "σοβαντίζομαι".. Ε το βράδυ βγήκα για ποτό (εννοείται με πολύ make up μπας και καλυφτεί η κοκκινωπή μυτούλα μου) θα βγω μάλλον και αύριο και... πρέπει να κάτσω να διαβάσω για τις ενδοσχολικές. Και βαριέμαιιιιιιιιιιιιιιιι.... Βασικά βαριέμαι να κάνω τα πάντα. Βαριέμαι να βγαίνω έξω, μα βαριέμαι να κάθομαι και σπίτι. Βαριέμαι να συναναστρέφομαι με ανθρώπους, μα βαριέμαι και μόνη μου. Βαριέμαι να ξεκινήσω κανένα λογοτεχνικό βιβλίο, βαριέμαι να βλέπω ταινίες, μέχρι και να κοιμάμαι βαριέμαι. Τι μ' έχει πιάσει; Ελπίζω να κρατήσει λίγο και να είναι η κούραση των Πανελληνίων γιατί το καλοκαίρι αυτό πρέπει να βγει ευχάριστα.

Και περίμενα πως μόλις τελείωνα, θα μου έφευγε ένα βάρος. Αντίθετα όμως εξακολουθεί να υπάρχει αυτό το βάρος. Ίσως είναι μέχρι να βγουν τ' αποτελέσματα..δεν ξέρω. Φυσικά δεν έχω το άγχος των Πανελληνίων, απλά..νοιώθω πως θέλω αλλαγές, αλλά δεν μπορώ να τις κάνω. Θέλω να με αλλάξω ριζικά, να αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο με βλέπουν πολλοί.
Δεν είχα σκοπό να γράψω απόψε, αλλά κάποια άλλη στιγμή για να είμαι καλύτερα ψυχολογικά. Διότι υπάρχουν πολλά που δεν μπορώ να τα εκφράσω ούτε με το μολύβι, ούτε με το πληκτρολόγιο, ούτε με το στόμα. Δεν είναι μόνο το θέμα του τι σχολή να δηλώσω.. είναι πολλά περισσότερα τα οποία σε κανέναν δε μπορώ να πω γιατί κανένας δε θα με καταλάβει. Κάποιοι απ' αυτούς είναι στον κοσμάρα τους (ευτυχώς μάλλον), άλλοι πάλι, τι συμβουλή να μου δώσουν;
Όταν καταλαβαίνεις πως άνθρωποι που νόμιζες ότι είναι κοντινοί σου, σε βλέπουν με έναν όχι και τόσο κολακευτικό τρόπο, κάτι σπάει μέσα σου. Στην πλάκα λέγονται τα πιο σοβαρά πράγματα.
Και στο μυαλό μου τρέχουν τόσες σκέψεις που δεν τις προλαβαίνω. Και περίμενα πως θα ξεκινούσε διαφορετικά αυτό το καλοκαίρι. Όταν δεν έχεις να πεις νέα στις φίλες σου, νέα σαν τα δικά τους, εκεί κάθεσαι και αναρωτιέσαι "τι συμβαίνει με εμένα; Γιατί τόσο αδιάφορη; Και αόρατη; Τόσα χρόνια έτσι...αδιάφορη και αόρατη. Και νόμιζα πως η πηγή του κακού είναι άλλη".

Καιιιιιι....έχω αρχίσει αυστηρή δίαιτα γιατί τα πήρα τα κιλάκια μου. Καλά, μεταξύ μας, τα γλυκά έχω κόψει τελείως γιατί σ' αυτό τον τομέα δεν μπορώ να τιθασεύσω τον εαυτό μου, οπότε είπα "μαχαίρι". Ε και έχω πλακωθεί στα φρούτα, πρέπει να ξανακάνω κοιλιακούς, αλλά όπως είπαμε και παραπάνω, αυτή την περίοδο ΒΑΡΙΕΜΑΙ και προσπαθώ να τρώω ισορροπημένα. Όχι βλακείες γιατί έχουμε και μία άτιμη κυτταρίτιδα γαμώτο. 
Και ως τελευταίοοοο....να μην ξεχάσουμε ότι άρχισε το mundial!!! Όχι ότι είχα σκοπό να το δω.. πρώτα ενημερώθηκα απ' τη google και μετά απ' τον μπαμπά μου, αλλά εξακολουθεί να μου περνάει αδιάφορο το γεγονός.





Μέχρι το επόμενο επεισόδιο..........
Καλό σας βράδυ!!!
Giwta Ar..:**